Kluski półfrancuskie różnią się od kładzionych dodatkiem masła lub innego tłuszczu oraz większą ilością jaj. Dodatki te zwiększają pulchność ciasta, kluski lepiej wyrastają i dlatego mogą być mniejsze niż z ciasta na kluski kładzione. Odmienny jest również sposób przyrządzania. Tłuszcz uciera się, dodając po jednym jaju, aż powstanie puszysta masa. Następnie dodaje się mąkę, wodę i wyrabia.
Sposób formowania i gotowania klusek półfrancuskich jest taki sam jak klusek kładzionych.
Kluski francuskie odznaczają się pulchnością i lekkością spowodowaną nie tylko dodatkiem tłuszczu i żółtek, ale również wprowadzeniem do ciasta piany ubitej z białek. Do sporządzania klusek francuskich najlepiej używać mąki krupczatki, z której kluski są smaczniejsze.
Kluski francuskie przyrządza się następująco: umyte jaja należy wybić, oddzielając żółtko od białka, masło utrzeć na pulchną masę, dodając kolejno żółtka. Białka ubić na sztywną pianę, połączyć ostrożnie z utartymi żółtkami, dodać przesianą mąkę i delikatnie wymieszać, aby nie rozgnieść piany.
Kluski formować metalową łyżką zanurzaną we wrzącej wodzie i wkładać do wrzącej wody; gotować krótko, ze względu na małą zawartość mąki i szybkie ścinanie się białka jaj. Stopień ugotowania klusek sprawdza się przecinając jedną kluskę. Ugotowane kluski mają na całym przekroju jednolitą barwę i strukturę. Należy je podawać natychmiast po ugotowaniu, gdyż przetrzymywane tracą pulchność.
Kluski francuskie podaje się jako dodatek do zup czystych, do drugich dań oraz jako danie samodzielne.
Odmianą klusek francuskich są kluski grzybowe lub wątrobiane. Do utartych żółtek z tłuszczem dodaje się zmieloną wątrobę lub ugotowane i zmielone grzyby, następnie pianę, a na końcu mąkę. Po ostrożnym wymieszaniu formuje się kluski, gotując je tak jak francuskie.
