Jedzenie przede wszystkim dostarcza „paliwa” niezbędnego do fizycznego wzrostu dziecka, ale i stymuluje również inne sfery jego rozwoju. Poprzez pokarmy i czynność jedzenia dziecko poszerza swoją wiedzę o świecie, doskonali sprawność w posługiwaniu się rękami, ustami i zmysłami, uczy się dokonywać wyborów, zaczyna zaznaczać swoją niezależność, a także poznaje nowe zabawy i przyjemności.
Zachowania żywieniowe
W pierwszych miesiącach możesz zamartwiać się, że twoje niemowlę zjada za mało (lub za dużo), następnie czeka cię zapewne kolejny stopień frustracji, kiedy to przygotowane przez ciebie z całym sercem potrawy spotkają się z niechęcią wybrednego malca. Zanim posiłki przeistoczą się w próbę sił, usiądź i zrelaksuj się. Spójrz na jedzenie z właściwej perspektywy – jedzenie jest po prostu jedzeniem, a nie symbolem miłości czy oporu. Dziel się nim i ciesz razem z twoim dzieckiem.
Uczyń z posiłków przyjemne doświadczenie społeczne
Wyłącz telewizor, odłóż gazetę, usiądź i rozmawiaj z dzieckiem. Nie oczekuj jednak zbyt wiele – przyjemności posiłku w towarzystwie małego dziecka są z natury rzeczy dość ograniczone:
- Nie oczekuj, że małe dziecko usiedzi spokojnie przy stole podczas długiego posiłku.
- Daj mu możliwość wyboru potraw w granicach rozsądku, ale nie krzycz, ani nie strofuj go ani nie zmuszaj do jedzenia siłą, przekupstwem, szantażem emocjonalnym czy wzbudzaniem poczucia winy. Efekty takich metod są dokładnie odwrotne od zamierzonych: w ostateczności dzieci jedzą wtedy mniej, a nie więcej. To ty decydujesz, co podasz dziecku do jedzenia, natomiast decyzja, czy i w jakich ilościach skorzysta ono z twojej oferty powinna należeć wyłącznie do niego.
- Jeśli twoje dziecko notorycznie nie zjada przygotowanych dla niego wartościowych pokarmów, oprzyj się pokusie karmienia go słodyczami, lodami itp., słowem czymkolwiek bądź, byle tylko zobaczyć coś do jedzenia w jego buzi. W odniesieniu do wielu dzieci otyłość – uwarunkowana kombinacją czynników genetycznych, złych nawyków żywieniowych i braku aktywności fizycznej – stanowi znacznie większy problem niż ewentualne przejściowe niedobory kalorii czy witamin.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości związane z odżywianiem dziecka, w pierwszej kolejności podziel się nimi z lekarzem.
Zdrowe nawyki żywieniowe
Pomóż dziecku w nabraniu zdrowych nawyków żywieniowych, które przydadzą mu się na całe życie:
- Przyzwyczajaj je do urozmaiconej diety, bogatej w pełnoziarniste produkty zbożowe, owoce i warzywa, unikając jednocześnie słodyczy, żywności wysoko przetworzonej, tłustych przekąsek i innych pokarmów pozbawionych wartości odżywczej.
- Naucz dziecko pić wodę zamiast napojów gazowanych i generalnie odżywiać się pokarmami naturalnymi, a nie ich przetworami. Niech więc na przykład zjada jabłka zamiast jabłkowych chipsów czy szarlotki. Przestrzeganie tej zasady może oznaczać sprzeciw wobec modelu ustanowionego przez dziadków czy przyjaciół, a także zmiany w sposobie zakupów i gotowania oraz w jadłospisie dla całej rodziny, co wyjdzie wszystkim na zdrowie.
- Jeśli twoje dziecko spędza dni w żłobku, sprawdź, co tam je, a w razie wątpliwości domagaj się zmian w żłobkowej diecie.
- Jeśli zatrudnisz indywidualną opiekunkę, upewnij się, że rozumie ona wagę problemu i przestrzega twoich zaleceń co do odżywiania dziecka.
