W małych mieszkankach nie mieści się odpowiednia ilość szaf, półek, komód itp. mebli, by wszystko mogło być luźno i swobodnie poukładane — właśnie dlatego, trzeba mieć wszystko wprost pedantycznie pochowane.
Oto półka w szafce — pełna upranych, ale nie poskładanych pończoch. Właścicielka twierdzi, że nie ma co na siebie wtożyć, że wciąż musi kupować nowe…
A oto podobna półka z pończochami. Są posegregowane. W każdym woreczku tkwi karteczka z napisem: rajstopy, podkolanówki, skarpety, pończochy. Osobno jasne, osobno ciemne. Osobno nowe, osobno stare
Właścicielka tak posegregowanych pończoch nie szuka, nie narzeka, że nie ma, tylko wie co i gdzie jest i w razie potrzeby spokojnie sięga.
Nasze babcie wiązały wstążeczkami poszczególne rodzaje bielizny osobistej. My nie potrzebujemy wygładzać, prasować bielizny, ale też nie wrzucajmy wszystkiego na hura do szuflady. Chowajmy do woreczków foliowych: osobno majtki, osobno majteczki letnie, osobno zimowe, koszulki, halki itp. Podobnie w dużych workach z polietylenu przechowujemy bluzki, swetry, sweterki itd.
Układając książki na półkach również starajmy się robić to celowo, np. powieści, książki zawodowe, książki pożyczone, książki do przeczytania.
Przykłady na dobrą organizację wszystkiego w domu można by mnożyć w nieskończoność, ale zawsze będą tylko przykładami, ponieważ inne warunki stwarzają inne możliwości. Tylko zasada będzie zawsze ta sama: utrzymywanie porządku ułatwia życie. Porządek raz zrobiony łatwiej jest utrzymać, niż — codziennie lub co jakiś czas – usiłować uporządkować z grubsza przerastający nas bałagan. Nie znaczy to, że zawsze wszystko musi być ustalone raz na zawsze. Jest taka opinia, że tylko starzy ludzie nie zmieniają nic w mieszkaniach. Zmiany są pożądane, nawet konieczne — od czasu do czasu. Trzeba wszystko — z biegiem lat i nabytym doświadczeniem, w związku z nowymi towarami na rynku — zmieniać i ulepszać, zamieniać na bardziej wygodne i ładniejsze. A to też jest część tego, co zwiemy organizacją.
